Οι στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs) και ο χάρτης πορείας της διεθνούς κοινότητας προς έναν καλύτερο κόσμο για όλους μέχρι το 2030 δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την ισχυρή δέσμευση του ιδιωτικού τομέα, αναφέρει σε έκθεσή του ο ΟΟΣΑ (8.5.2018), όπου επισημαίνει υστέρηση ως προς την επίτευξη των στόχων για τις μειωμένες ανισότητες (SDG 10), την υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή (SDG 12), τη δράση για το κλίμα (SDG 13) και η ζωή στο νερό (SDG 14).
Της Σοφίας Εμμανουήλ (semmanouil@csrindex.gr)
Μια έκθεση με θέμα την βελτίωση της λειτουργίας των επιχειρήσεων με ορίζοντα το 2030 και την εστίαση της στρατηγικής τους στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs) δημοσίευσε ο ΟΟΣΑ παρουσιάζοντας παραδείγματα και καλές πρακτικές εταιρειών, μεταξύ των οποίων ορισμένα μέλη του CSR Europe όπως Huawei, Johnson & Johnsen και Microsoft.
Οι επιχειρήσεις είναι αυτές που δημιουργούν θέσεις εργασίας, προωθούν την καινοτομία και συνεισφέρουν στην οικονομική ανάπτυξη ενώ συμβάλλουν καθοριστικά στην επίτευξη της παγκόσμιας ισορροπίας και της ευημερίας των ανθρώπων. Αναμένεται δε να επωφεληθούν, σύμφωνα με το υπηρεσιακό σημείωμα “Better Business for 2030: Putting the SDGs at the Core” που δημοσιεύθηκε από την επιχειρηματική πλατφόρμα Emerging Markets Network (EMnet) του Κέντρου Ανάπτυξης του ΟΟΣΑ.
Το σημείωμα δημοσιεύθηκε με αφορμή ένα φόρουμ οικονομικής αριστείας για CFOs, που διοργανώθηκε από την Ομοσπονδία Ινδικών Επιμελητηρίων Εμπορίου και Βιομηχανίας (FICCI). Περιλαμβάνει παραδείγματα πολυεθνικών σε διάφορους τομείς, που έχουν ενσωματώσει τους SDGs στις στρατηγικές τους: Huawei, Pernod Ricard, Siemens, Johnson & Johnson, Manpower, Όμιλος Nestlé, Microsoft, Mahindra & Mahindra. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ένας αυξανόμενος αριθμός επιχειρήσεων αναγνωρίζει τη σημασία των SDGs στην επιχειρηματική απόδοση, με ενδεικτικό το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των καταναλωτών, ειδικά η νεολαία, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάτι παραπάνω για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι βιώσιμες επιχειρήσεις: έως 66% και 73% στην περίπτωση των millennials.
Ωστόσο, η τοποθέτηση των SDGs στο επίκεντρο των επιχειρηματικών στρατηγικών και η εξισορρόπηση των στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης με την αποδοτικότητα παραμένουν έντονες προκλήσεις. Η ευαισθητοποίηση παραμένει σε γενικές γραμμές χαμηλή στον επιχειρηματικό τομέα. Εκτός αυτού, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι απαιτείται μια δραστική επανεξέταση της διαχείρισης της αλυσίδας εφοδιασμού για τη δημιουργία θετικών κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών επιπτώσεων.
Ευκαιρίες 12 τρις.
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ πάντως η Επιτροπή Βιώσιμης Ανάπτυξης εκτιμά ότι οι SDGs θα δημιουργήσουν ευκαιρίες 12 τρις. δολ. στην αγορά έως το 2030 σε κλάδους όπως τα τρόφιμα, η γεωργία, οι βιώσιμες πόλεις, η ενέργεια, καθώς και η υγεία και ευεξία. Πράγματι, οι εταιρείες που υιοθετούν υγιείς περιβαλλοντικές και κοινωνικές δομές καθώς και καλές πρακτικές διαχείρισης πελατών, προμηθευτών, εργαζομένων είναι πιο ανταγωνιστικές μακροπρόθεσμα και δημιουργούν περισσότερες θέσεις εργασίας. Επιπλέον, τα ευρήματα δείχνουν ότι η παραγωγικότητα, τα κέρδη που δημιουργούνται από τη βιώσιμη επιχειρηματική συμπεριφορά μπορούν να αντισταθμίσουν το πρόσθετο κόστος και αυτό με τη σειρά του να οδηγήσει σε μείωση του συνολικού κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος. Οι εργοδότες που παρέχουν εκπαίδευση στους υπαλλήλους τους, π.χ. πληρώνουν 14% υψηλότερους μισθούς, είναι επίσης 20% πιο παραγωγικοί.
Η φήμη μιας βιώσιμης εταιρείας μπορεί να τη βοηθήσει να προσελκύσει και να διατηρήσει πελάτες. Μια εταιρεία γίνεται ανταγωνιστικότερη όσο περισσότερο επενδύει και αξιοποιεί το προφίλ βιωσιμότητάς της, με βάση τα στοιχεία. Μια μελέτη που έγινε από τον Nielsen και την οποία επικαλείται ο ΟΟΣΑ, δείχνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων ήταν πρόθυμοι να πληρώσουν ένα επιπλέον ποσό για προϊόντα και υπηρεσίες που προσφέρονται από βιώσιμες επιχειρήσεις: έως και 66% των πελατών και 73% στην περίπτωση των millennials (Nielsen, 2015). Η ανάλυση βασίζεται σε μια έρευνα σε 30.000 ερωτηθέντες από 60 χώρες και δείχνει ότι οι καταναλωτές σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές, τα επίπεδα εισοδήματος και τις κατηγορίες προτιμούν τις επιχειρήσεις που παραμένουν πιστές στις αξίες τους και είναι έτοιμες να τις στηρίξουν.
Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι οι καταναλωτές στις αναδυόμενες αγορές, όπως η Λατινική Αμερική, η Ασία, η Μέση Ανατολή και η Αφρική, είναι σχεδόν 30% πιο πρόθυμοι να πληρώσουν ένα πριμ για βιώσιμα προϊόντα από ό,τι οι καταναλωτές στις ανεπτυγμένες οικονομίες. Ο λόγος, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι οι καταναλωτές στις αναπτυσσόμενες αγορές είναι πιο κοντά
στις τοπικές κοινότητες κι έχουν επίγνωση των καθημερινών προκλήσεων. Άλλες έρευνες έδειξαν ότι οι πελάτες είναι πρόθυμοι να πληρώσουν περισσότερα για ένα πιο πράσινο προϊόν με παρόμοια απόδοση: 70% είναι πρόθυμοι να καταβάλουν επιπλέον ποσό 5% σε κλάδους όπως η αυτοκινητοβιομηχανία, τα ακίνητα, τα ηλεκτρονικά, τα έπιπλα και η συσκευασία.
Η υστέρηση
Η έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει μεταξύ άλλων υστέρηση ως προς την επίτευξη των στόχων: για τη μείωση των ανισοτήτων (SDG 10), την υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή (SDG 12), τη δράση για το κλίμα (SDG 13) και η ζωή στο νερό (SDG 14). Μάλιστα κάνει και συγκεκριμένες προτάσεις.
Για την μείωση των ανισοτήτων σημειώνει ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί με την τεχνολογία blockchain, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξασφάλιση των τίτλων γης. Επιπλέον, οι αλυσίδες που χρησιμοποιούν το blockchain σε έξυπνες συμβάσεις μπορούν να αυξήσουν τη διαφάνεια βοηθώντας τους πελάτες τους να έχουν πληροφορίες σχετικά με την προέλευση και το ιστορικό ενός προϊόντος ή των συστατικών από τα οποία αποτελείται.
Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και η υπεύθυνη κατανάλωση μπορούν να μετριαστούν με την υιοθέτηση πρακτικών υπεύθυνου εφοδιασμού προωθώντας τρόφιμα από εναλλακτικές πηγές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με νομοθεσία έχει προτείνει έντομα ως εναλλακτική πηγή πρωτεΐνης για κατανάλωση από τον άνθρωπο ή τα ζώα. Η βιομηχανία αντιπροσωπεύει μεγάλο ποσοστό εκπομπών άνθρακα (25-40%
σε παγκόσμια κλίμακα) και των στερεών αποβλήτων (μέχρι 40% στις ΗΠΑ). Καινοτόμες τεχνικές δόμησης και η 3D εκτύπωση αποτελούν ορισμένα παραδείγματα τεχνολογιών που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Η ζωή στο νερό αποτελεί έναν πολύ σημαντικό πυλώντα αντιπροσωπεύοντας ένα περιουσιακό στοιχείο αξίας 2,5 τρις. δολ. ετησίως (WWF, 2015). Οι πόροι των ωκεανών απειλούνται από τα απόβλητα, με ορισμένες εκτιμήσεις να δείχνουν ότι ο ωκεανός θα γεμίσει με περισσότερο πλαστικό μέχρι το 2050 (Ίδρυμα MacArthur, 2016). Αισιοδοξία δημιουργεί το γεγονός ότι οι προτιμήσεις των καταναλωτών οδηγούν όλο και περισσότερο σε βιώσιμες λύσεις συσκευασίας. Για παράδειγμα, η Unilever δεσμεύθηκε το 2017 ότι το 100% των συσκευασιών της θα είναι από ανακυκλώσιμα υλικά μέχρι το 2025. Επίσης, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η ζήτηση για ψάρι, που συνάδει με την παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού, ασκεί πιέσεις στην αλιεία. Η υδατοκαλλιέργεια και η ωκεάνια καλλιέργεια πρέπει να τροφοδοτούνν τον πληθυσμό που αναπτύσσεται χωρίς όμως να βλάπτεται η ζωή των άγριων ψαριών και άλλοι πόροι. Η συνολική αγορά της υδατοκαλλιέργειας ανέρχεται σε 176 δις. δολ. και αναμένεται να ενισχυθεί κατά 4,6% (DNV GL, 2018). Είναι σημαντικό ότι οι εταιρείες εφαρμόζουν ήδη πρακτικές προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του SDG 14
